„Chcę doświadczyć jedności Ruchu w całym świecie, przez ludzi z różnych krajów, podzielić się swoją radością bycia w Ruchu Światło-Życie”.

„Pragniemy spotkać się z tymi którzy tworzą wspólnotę w innych miejscach świata., wspólnie się ubogacać świadectwem życia i modlić się”.

“I want to join World Communion Day „Parresia” to experience a deeper connection with the global Church, celebrate unity in Christ, and boldly proclaim my faith. This gathering inspires spiritual renewal, fosters courage in evangelism, and strengthens my commitment to living out the Gospel. I eagerly anticipate worship, fellowship, and the transformative power of communion”.

“I believe that Parresia is a sign of time due to Holy Spirit”.

“It’s always an opportunity to deepen our love of God and neighbour and also a chance to see how the spirit of evangelization has done great thing to this universe”

„Ponieważ jest to zawsze niepowtarzalne wydarzenie i okazja do wzrostu duchowego we wspólnocie”.

To tylko niektóre z odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego chcesz dołączyć do Światowego Dnia Wspólnoty Ruchu Światło-Życie Parresia?”, na które odpowiadały wszystkie osoby zapisujące się na to spotkanie.

Światowy Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie „Parresia” odbył się na łączach internetowych 31 maja. Uczestniczyło w nim niemal 80 osób z 11 krajów z 6 kontynentów – z Australii, Brazylii, Czech, Irlandii,  Kenii, Litwy, Filipin, Polski, Słowacji, Stanów Zjednoczonych, Ukrainy, Anglii i Szkocji. Najliczniej reprezentowane były Kenia, Brazylia, Filipiny i Polska.

Otwierając dzień wspólnoty moderator generalny ks. Marek Sędek zwrócił uwagę, że odbywa się ono w święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, a więc w dniu, którego tematem jest właśnie spotkanie, dniu bardzo pasującym do przeżywanego wydarzenia.

Tematem „Parresii” była nadzieja – w nawiązaniu do hasła roku świętego.  Mówił o tym w konferencji wprowadzającej ks. Marek Dróbka (diec. rzeszowska), do nadziei nawiązywały też świadectwa – z Ukrainy, Kenii i Stanów Zjednoczonych. W spontanicznej modlitwie wypowiadanej z różnych stron świata oddano Bogu wspólnoty Ruchu na wszystkich kontynentach i wszystkie środowiska Ruchu.

Po wysłuchaniu świadectw i modlitwie uczestnicy spotkania zostali podzieleni na małe grupy – sześć grup w języku angielskim, trzy w polskim i dwie w ukraińskim. Spotkanie w grupach nawiązywało do ostatniej encykliki papieża Franciszka.

Ostatnim akordem „Parresii” była poruszająca modlitwa o pokój wypowiedziana przez Andre z Brazylii oraz wypowiadana w różnych językach modlitwa roku świętego. Spotkanie zakończyło błogosławieństwo Moderatora Generalnego.

spotkania w grupach

Świadectwo animatorek grup:

„Chciałam bardzo podziękować za możliwość uczestnictwa i prowadzenia grupy. Niesamowicie budujące, odkrywcze spotkanie. Spotkanie między 4 kontynentami, z ludźmi, którzy mają inną historię, inne doświadczenia, a których jednoczy Jezus w Kościele przez dzieło Ruchu Światło-Życie. Dla osoby od lat w Ruchu, czasem bardziej zabieganej „akcjami”, momentami „wypalonej zawodowo w Kościele”, było to jak zaczerpnięcie świeżego powietrza i zachwycenie się na nowo Kościołem i tym darem jakim jest właśnie Ruch” (Kinga). 

„Czy wizja spędzenia wolnego popołudnia przed komputerem mi się uśmiechała? Nie do końca. Jako student dużo czasu muszę chcąc nie chcąc spędzać przed ekranem. Ale dzięki temu, że pojawiła się potrzeba poprowadzenia grupy to mogłam uczestniczyć w Parresii i myślę, że nie żałuję. Nawet jeżeli jest to właśnie spotkanie zdalne to i tak warto, bo Parresia ponownie pokazała mi jak mocno ten ruch jest po prostu ten sam w wielu miejscach. Chyba właśnie w tym momencie potrzebowałam kogoś, kto mógłby mi o tym przypomnieć.  Wiadomo, że są w ruchu na świecie różnice, bo mamy inne języki czy kulturę, ale jednak każdy z nas gdzieś poszukuje tego Boga i chyba to, co najbardziej mnie poruszyło, to te świadectwa czy to na spotkaniach w grupach czy to te właśnie świadectwa już w pełnej grupie. One  gdzieś mi przypomniały, że faktycznie to co my robimy w ruchu ma sens i że ten ruch nie jest tylko czymś zamkniętym dla jednej społeczności, narodu, diecezji czy parafii, ale że ta potrzeba charyzmatu jest też aktualna w różnych krańcach świata i to motywuje do tego, przynajmniej mnie, żeby iść dalej w tym kierunku, też żeby właśnie odkryć tą głębię i odkryć że charyzmat nie jest czymś co gdzieś przemija i że jest czymś na chwilę, lecz, że można w nim właśnie trwać całe życie i całe życie w nim uwielbiać Pana Boga. Także śmiało mogę powiedzieć, że jestem za ten czas międzynarodowego spotkania ruchu Panu Bogu i organizatorom bardzo wdzięczna” (Ula)

„Animowałam jak też i uczestniczyłam w spotkaniu Parresii on line. Cudowny, błogosławiony, radosny czas a raczej ponadczas. W grupie ludzie (w tym jedno małżeństwo) z różnych stron świata, bardzo szczere a jednocześnie kolorowe i różnorodne dzielenie się aspektami życia w kontekście Bożej Miłości. Można powiedzieć, że Duch Święty zorganizował spotkanie bez barier kulturowych, językowych, wiekowych. Mogliśmy zaświadczyć o tym, że wiemy do Kogo należymy, Kto nas kocha i do czego zobowiązuje bycie w Kościele. A to wszystko w pięćdziesiątnicę Radości, w oczekiwaniu na zesłanie Ducha świętego. Najlepszy czas. ALLELUJA” (Basia).

Zapraszamy do wysłuchania piosenki roku w języku angielskim wykonanej na zakończenie „Parresii”